تبری (قرآن)بیزاری جستن از دشمنان خدا را تبری گویند. ۱ - تعریف تبریتبری دوری جستن از چیزی است که همنشینی با آن خوشایند و پسندیده نیست. تبری اصطلاحی کلامی در برابر تولی از آموزه‌های اسلام به ویژه نزد شیعه امامیه است. تبرّی از ریشۀ «برء» است و در زبان فارسی بیشتر به صورت «تبرّا» به کار می‌رود. ۲ - تبری در شیعهیکی از فروع دین اسلام در مذهب شیعه به‌معنای بیزاری و دوری‌جستن و دشمنی کردن با دشمنان خدا و دشمنان اهل بیت است. در مذهب تشیع کسی نمی‌تواند شیعه باشد و به‌همراه محبت اهل‌بیت، محبت دشمنانشان را هم در دل داشته باشد. در احادیث و روایات شیعه امر بر بیزاری‌جستن و صلح نکردن با دشمنان اهل بیت واجب است، و چون از فروع دین است، زمان و مکان ندارد. ۳ - پانویس
۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۷، ص۳۲۱، برگرفته از مقاله «تبری». رده‌های این صفحه : تبری | موضوعات قرآنی
|